DYDAKTYKA

Pierwszoplanową rolę w procesie kształcenia odgrywają:
1. cele kształcenia
2. treści kształcenia
3. metody kształcenia
4. formy kształcenia
Strategia kształcenia oparta na zintegrowanych treściach kształcenia z różnych dziedzin to:
1. nauczanie programowane
2. modułowy system kształcenia
3. przedmiotowy system kształcenia
4. kształcenie zintegrowane
Uczenie się przez działanie to istota metod:
1. podających
2. problemowych
3. praktycznych
4. eksponujących
Środki dydaktyczne pełnią w kształceniu funkcję:
1. kształcącą i dydaktyczną
2. oceniającą
3. korektywną
4. zastępującą czynności nauczyciela
Edukacja zdrowotna w nowoczesnym rozumieniu to:
1. przekazywanie wiedzy o zdrowiu
2. wychowywanie dla zdrowia
3. wychowanie i kształcenie dla zdrowia
4. oświata zdrowotna
Charakterystyczną cechą procesu edukacji zdrowotnej jest to, że:
1. dotyczy głównie dzieci i młodzieży
2. dotyczy tylko ludzi zdrowych
3. obejmuje cały cykl życia człowieka
4. dotyczy tylko człowieka chorego
Edukacja zdrowotna ludzi dorosłych, w odróżnieniu od edukacji dzieci, opiera się zazwyczaj na:
1. zabawie
2. osobistej aktywności, samouctwie, samokierowaniu
3. nauczaniu konkretno-obrazowym
4. edukacji szkolnej
Prawdą jest, że:
1. edukacja zdrowotna jest równoznaczna z promocją zdrowia
2. edukacja zdrowotna to prewencja zdrowia
3. edukacja zdrowotna to narzędzie promocji zdrowia
4. edukacja zdrowotna to wychowanie zdrowotne
Aspektami edukacji zdrowotnej są:
1. wiedza, umiejętności, postawy
2. wiedza o zdrowiu
3. postawy prozdrowotne
4. umiejętności komunikowania się
W zapobiegawczych modelach edukacji zdrowotnej wyróżniamy:
1. model teoretyczny i praktyczny
2. model zapobiegawczy i prewencyjny
3. model zorientowany na chorobę, czynniki ryzyka i zdrowie
4. model zorientowany na dzieci i dorosłych
Ocena wyników edukacji zdrowotnej realizowanej w przeszłości u podopiecznych jest zadaniem pielęgniarki, który mieści się w etapie procesu edukacji zwanym:
1. rozpoznaniem
2. planowaniem
3. realizacją
4. oceną
Określenie treści edukacji zdrowotnej oraz dobór form, metod i środków dydaktycznych jest zadaniem na etapie:
1. rozpoznania
2. planowania
3. realizacji
4. oceny
Osiągnięcia uczących się, jakich się oczekuje w wyniku realizacji programu kształcenia, to:
1. wymagania dydaktyczne
2. wymagania programowe
3. wymagania celowane
4. wymagania nauczyciela
Naśladujące rzeczywistość metody dydaktyczne to:
1. metody praktyczne
2. film dydaktyczny
3. metody symulacyjne
4. metody aktywizujące
Ogół procedur i technik wykorzystywanych przez nauczyciela i uczących się na różnych poziomach kształcenia w celu wprowadzenia założonych zmian w osobowości uczniów nazywamy:
1. strategią dydaktyczną
2. metodą dydaktyczną
3. środkami dydaktycznymi
4. formami dydaktycznymi
W przygotowaniu nauczyciela do zajęć wybór metody dydaktycznej dobór odpowiednich środków dydaktycznych oraz racjonalne rozmieszczenie w czasie poszczególnych elementów zajęć to czynności należące do:
1. przygotowania merytorycznego
2. przygotowania metodycznego
3. przygotowania organizacyjnego
4. przygotowania rzeczowego
Metoda projektów jest:
1. metodą podającą
2. metodą programowaną
3. metodą algorytmiczną
4. metodą praktyczną
Proces nabywania wykształcenia w toku własnej działalności, kiedy to cele, treści, warunki i środki ustala sam kształcący się, to:
1. samokształcenie
2. doskonalenie zawodowe
3. samowychowanie
4. samoedukacja
Istotą metody projektów jest to, że:
1. opiera się ona na zadaniu problemowym, które nie wymaga rozwiązania praktycznego
2. chodzi w niej o pełną samodzielność uczących się, a opiera się na zadaniu problemowym
3. opiera się wyłącznie na zadaniu praktycznym
4. opiera się na ustalonym wcześniej przepisie postępowania
Programowane uczenie się opiera się na:
1. regułach heurystycznych
2. algorytmach
3. dyskusji
4. działaniu praktycznym
Ewaluacja to:
1. proces ciągłej nieformalnej oceny efektywności kształcenia
2. pomiar wiedzy zdających
3. proces ciągłej formalnej oceny jakości kształcenia
4. proces oceny postaw zawodowych
Pomiar dydaktyczny to:
1. oparte na kryteriach porównanie w czasie egzaminu wiedzy, umiejętności i cech osobowości zdających z celami przyjętymi jako wzorzec
2. porównanie wiedzy zdających z normami ocen
3. porównanie założonych celów z osiągniętymi
4. oszacowanie poziomu umiejętności zawodowych
Na wiarygodność oceny składa się:
1. trafność zastosowania danej metody oceny
2. obiektywność narzędzia oceny
3. odpowiedni dobór norm oceny
4. trafność, rzetelność, obiektywność oraz praktyczność metody oceny
Ewaluacja obejmuje:
1. cele i metody nauczania
2. programy nauczania
3. efekty uczących się
4. uczących się i nauczających, cele, metody oraz sposoby oceny
Kształcenie obejmuje:
1. sferę poznawczą i sferę postaw
2. sferę intelektualną i sferę umiejętności
3. sferę poznawczą, sferę psychomotoryczną i sferę afektywną
4. sferę praktyczną i sferę motywacyjną
Dydaktyka to:
1. nauka, której celem jest kształcenie i samokształcenie â€“ ich cele, treści, metody oraz środki i organizacja
2. dyscyplina naukowa zajmująca się kształceniem i samokształceniem
3. nauka, której celem jest nauczanie
4. nauka praktyczna, której celem jest przygotowanie nauczycieli do zawodu
Dyrektywa Unijna 2005/36/WE uwzględnia wymogi związane z:
1. organizacją zakładów opieki zdrowotnej
2. przestrzeganiem procedur pielęgniarskich
3. kształceniem i wykonywaniem zawodu pielęgniarki
4. przestrzeganiem praw pacjenta
Kształcenie podyplomowe pielęgniarek w Polsce:
1. jest regulowane przez prawo europejskie
2. nie jest regulowane przez prawo europejskie
3. jest regulowane przez PTP
4. jest regulowane przez Ministerstwo Nauki
Jakie elementy kształcenia pielęgniarek są wspólne dla krajów europejskich:
1. organizacja kształcenia
2. minimalne wymagania programowe
3. doskonalenie zawodowe
4. warunki kształcenia
Strategia WHO dotycząca kształcenia pielęgniarek ma swą podstawę w:
1. kompetencjach
2. programach unijnych
3. programach Ministerstwa Zdrowia
4. celach strategicznych
Kompetencja to:
1. umiejętność wykonania jakiejś czynności
2. zasób wiedzy, umiejętności i cech osobowości
3. wiedza o przedmiocie działania
4. uprawnienia do wykonywania danej czynności
Polska jako kraj Unii Europejskiej we współczesnym systemie kształcenia pielęgniarek spełnia wymogi zawarte w:
1. dyrektywach unijnych
2. programach nauczania
3. wytycznych PTP
4. wytycznych Okręgowych Izb Pielęgniarek i Położnych
Cele kształcenia to:
1. zamierzone działania nauczyciela
2. zamierzone osiągnięcia uczących się
3. wytyczne pracy nauczyciela
4. wytyczne pracy szkoły
Hierarchiczna klasyfikacja celów określonej dziedziny to:
1. taksonomia celów kształcenia
2. operacjonalizacja celów kształcenia
3. segmentacja celów kształcenia
4. segregacja celów kształcenia
Wartościowanie systemu dydaktycznego na podstawie wyników końcowych to:
1. ewaluacja kształtująca
2. ewaluacja sumująca
3. ewaluacja systemowa
4. ewaluacja autokratyczna
Zabieg polegający na uszczegółowieniu, sprecyzowaniu i konkretyzacji ogólnego celu kształcenia nazywamy:
1. taksonomią celów
2. uporządkowaniem celów
3. operacjonalizacją celów
4. segregacją celów
Na treść kształcenia składa się:
1. materiał nauczania
2. cele kształcenia, materiał kształcenia oraz wymagania programowe
3. czynność opanowywana przez ucznia
4. zbiór definicji i pojęć
Szczegółowy cel operacyjny powinien składać się z następujących elementów:
1. opisu warunków jego demonstracji i metody oceny
2. opisu kryterium oceny i metody działania
3. opisu zachowania ucznia, sytuacji sprawdzania i kryterium osiągnięć
4. opisu warunków, kryterium sprawdzania i okoliczności działania
Metody kazuistyczne, mające szerokie zastosowanie w nauczaniu medycznym, należą do metod:
1. problemowych
2. podających
3. eksponujących
4. z zastosowaniem podręcznika
Skale szacunkowe są:
1. metodą pomiaru dydaktycznego
2. formą oceny
3. narzędziem pomiaru dydaktycznego
4. matrycą testu
Do czynników warunkujących efektywność kształcenia należą:
1. treści kształcenia, warunki pracy, osoba nauczyciela i osoba ucząca się
2. baza materialna placówki kształcącej
3. metody stosowane w pracy dydaktycznej
4. organizacja kształcenia
Cele szczegółowe kształcenia charakteryzują się tym, że:
1. są konkretne i odnoszą się do nauczyciela
2. są konkretne i odnoszą się do uczących się
3. są perspektywiczne i odnoszą się do nauczyciela
4. są perspektywiczne i wyznaczają kierunki działań instytucji kształcącej
Ze względu na zależność metod od zadań dydaktycznych metody nauczania dzieli się na:
1. służące opracowaniu nowego materiału, utrwalaniu i sprawdzaniu wyników nauczania
2. podające i aktywizujące
3. oparte na obserwacji, słowie i działaniu
4. nauczania teoretycznego i praktycznego
Dobór metod kształcenia zależy od:
1. treści kształcenia, które są nadrzędne wobec innych składowych procesu kształcenia
2. form zajęć dydaktycznych
3. celów, treści, zadań dydaktycznych oraz wieku uczących się
4. warunków, w jakich przebiega kształcenie
Istotą metod problemowych jest:
1. czynne uczestniczenie w rozwiązywaniu problemów i dyskusji
2. formułowanie problemów
3. formułowanie hipotez rozwiązania problemu
4. wyciąganie wniosków
W układzie treści kształcenia wyróżniamy:
1. układy: liniowy, programowany, spiralny
2. układy: prosty, rozgałęziony, mieszany
3. układy: blokowy, rozgałęziony, problemowy
4. układy: liniowy, koncentryczny, spiralny
Zastosowanie środków dydaktycznych na wykładzie prowadzi do:
1. zmniejszenia obciążenia uwagi
2. zwiększenia obciążenia uwagi
3. utrudnienia pracy wykładowcy
4. uniemożliwienia uczestnikom wykładu notowania
Metoda dydaktyczna, której celem jest zgłębienie tematu, uzgodnienie lub wybór jednego stanowiska, to:
1. pogadanka
2. dyskusja
3. wykład
4. ćwiczenie
Zadanie wymagające pokonania jakiejś trudności o charakterze teoretycznym lub praktycznym przy udziale aktywności badawczej podmiotu to:
1. problem
2. pseudoproblem
3. teza
4. wniosek
Transfer w dydaktyce to zjawisko polegające na:
1. odwzorowaniu sytuacji rzeczywistych
2. powieleniu czynności
3. przeniesieniu odkrytych reguł na nowe sytuacje
4. wielokrotnym powtórzeniu tej samej czynności

DYDAKTYKA

Quiz